donderdag 20 januari 2011

Terwijl

Terwijl je
Langzaam
Opgegeten wordt
Door je eigen toekomst
Je tijd verstrijkt
Je lichaam
Schrompelt
Tanden en haar
Vallen uit
De functies
Worden minder
Met de dag
Een stap
Dichterbij
De eeuwigheid
Die was er reeds
Aan het begin
Dus wat veranderd is
Is niets
Dan alles
Om me heen
Dat nimmer was
En is nog steeds
Zoals ook niets
Nooit heeft bestaan
En wat bestaat
Niet geboren is
Om ooit
Nog
Te vergaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten